Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rükû olmasa, dünyada eğilmez başlar,
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!

Dünyada tarihinde unutulmaz savaşlar ve kazanılmış unutulmaz zaferler vardır. Bu zaferlerden birisi de hiç şüphesiz şanlı tarihimizde yer alan Çanakkale Zaferidir.

Bu zafer Milletimizin, Akif’in “Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ...” diye bahsettiği yedi düvele karşı verdiği mücadelenin zaferidir.

Bu savaşla, dünya harp tarihi, Çanakkale´de Türk askerinin insancıllığını savaş alanlarında bile yitirmediğine, düşmanına dahi merhamet gösterebildiğine şahit olmuştur. Her siperde ayrı bir destan başlatan askerlerimiz, düşmana karşı verdiği mukaddes mücadeleyi zaferle sonuçlandırdığında, dünya tarihinin zirve sayfalarına da "Çanakkale Geçilemez!" ilkesini bir daha silinmemek üzere yazdırmıştır.

´´Vatanın her bir köşesinden kopup gelerek düşmanın karşısına dikilen ve ´Çanakkale geçilmez´ diyerek canları pahasına bu toprakları savunan şehitlerimizin aziz hatırası, bugün de milletimize ilham kaynağı olmaya devam ediyor. Yan yana, omuz omuza düşman süngüsüne koşarak göğüslerini vatanlarına siper eden kahramanlarımızı bir kere daha rahmetle, şükranla anıyoruz. Milletimizin vatanına duyduğu aşk ve sadakat şehitlerimizin aziz hatırasıyla birlikte bu topraklarda yaşamaya devam edecektir. Çanakkale ruhunu, kutlu bir emanet gibi gönüllerimizde gururla taşıyacak, yeni nesillere miras bırakılacaktır.

Her yıl Çanakkale zaferini kutluyor ve şehitlerimizi minnetle anıyoruz ama şunu da unutmayalım, bu savaşının görünmez mimarları vardır. Bu mimarlar cephe gerisinde şu telkinlerle evlatlarını şahadete uğurlayan Annelerdir:

Oğul,  Giderken, Ardından baktığım oğul

Doğduğundan beri yaptığım gibi, Seni gözledim. Seni izledim,

Yüzüne çarparsa yel, yüreğim ürperir oğul

Ayağına taş değerse, bağrım yanar oğul,

Kıyamadım gülü ellemene, Dikeni vardır diye. Canımdan can, kanımdan kan oğul.

Bu gün ise var git oğul, Yoluna git. Şu İslam toprağını gavur alacaksa

Ezanlarım susacaksa, El kemendini boynuma takacaksa,

Çiğnenecekse şehit atanın mezarı, Git oğul,

Git ve şehit ol.

Aziz şehitlerimiz yattıkları yerlerde şunu hissetmelidirler ki; temiz kanlarıyla suladıkları kutsal vatan toprakları, bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da en kutsal emanet olarak muhafaza edilecektir. Vatanları uğruna hayatlarını feda eden bütün şehitlerimizi bir kez daha rahmet ve şükranla anıyor, hepinizi saygıyla selamlıyorum